سن ازدواج

همه ما حداقل یک بار این جمله که می‌گوید: “دیگه سن ازدواجش رسیده است” را شنیده‌ایم. حالا یا در زمانی که به خودمان گفته شده است یا به یکی دیگر از جوان‌های فامیل. سوالی که در این موقعیت پیش می‌آید این است که واقعا سن ازدواج چه زمانی است؟ آیا سن مشخصی برای آن مطرح است؟ آیا می‌توان به همه افراد در هر جنسیتی یک سن ازدواج مشخص را تعمیم داد؟ خیلی از افراد بر این باورند اگر در سن بالاتر وارد زندگی مشترک شوند ازدواج موفق‌تری را تجربه می‌کنند. به همین دلیل ازدواج در جوانی از ریسک بالاتری برخوردار است. اما آیا چنین تفکری درست است یا خیر؟ در این مطلب سعی بر این داریم که به طور کامل به بررسی سن ازدواج بپردازیم.

عوامل مهم و تاثیرگذار در ازدواج

تنها داشتن سرمایه برای شروع یک زندگی و رسیدن به بلوغ جنسی نمی‌تواند برای تشکیل خانواده کافی باشد. بلوغ روانی، هیجانی و اجتماعی از موارد مهمی هستند که حتی در جایگاه بالاتری از سن قرار دارند. چه بسا افرادی هستند که در سن 30 سالگی هم به استقلال کامل و آمادگی برای ازدواج نرسیده‌اند درصورتی کی که یک فرد 20 ساله با توجه به شرایطی که تجربه کرده است آمادگی قبول مسئولیت ازدواج را دارد. منظور از بلوغ روانی نوع دیدگاه فرد نسبت به زندگی می‌باشد. این موضوع را شاید خود فرد کاملا متوجه نشود ولی اطرافیان می‌توانند تا حدودی تشخیص دهند. برخی از فاکتورهای مهمی که در بلوغ روانی، اجتماعی و عاطفی دخیل است عبارتند از:

• فردی که به بلوغ روانی رسیده باشد با شرایط جدید سازگار می‌شود و درک بالایی از موقعیت دارد.
• تکیه‌گاه خوبی برای همسرش است.
• از اعتماد به نفس بالایی برخوردار است.
• بر هیجانات و احساسات خودش کنترل دارد و تصمیماتش بر پایه عقل و منطق است.
• رفتارهای اشتباه خود را می‌پذیرد و برای اصلاح آن تلاش می‌کند.
• توانایی مدیریت خانواده را دارد.
• به صورت مستقل از عهده تمامی مسئولیت‌هایش برمی‌آید.
• آینده نگری دارد و کارهایش را هدفمند دنبال می‌کند.
• شناخت درستی از خود دارد و دیدگاهی پخته دارد.
• نیازها و خواسته های ضروری خانواده را رفع می‌کند.
• از عهده نیازهای مالی، بهداشتی و علمی خانواده بر می‌آید.
• لجبازی نمی‌کند.
• درصدد حل مسائل برمی‌آید نه پاک کردن صورت مسئله.
• از مشکلات فرار نمی‌کند و مهارت حل مسئله را دارد.
• توانایی درک جنس مخالف را دارد.
• به همسر خود متعهد است.
• باوجدان و با اخلاق است.
• خلق متعادلی دارد و برای رسیدن به جایگاه بهتر تلاش می‌کند.

شرایط لازم برای ازدواج

به طور کلی زمانی که فردی به بلوغ روانی و عاطفی رسیده باشد و این فاکتورها در او دیده شود می‌توان گفت برای ازدواج و تشکیل خانواده آماده است. حال یکی در سن 40 سالگی به این شرایط دسترسی پیدا می‌کند و دیگر در سن 23 سالگی. این موضوع نشانگر این است که نمی‌توان سن دقیقی را برای همه تعیین کرد. نکته مهمی که باید به آن توجه شود این است که هیچ شخصی مانند متخصص روانشناس نمی‌تواند به خوبی تمامی این عوامل را در فرد چک کند. برای همین است که به تمامی زوج‌های جوان مشاوره پیش از ازدواج توصیه می‌شود. مشاور با انجام تست‌های شخصیت شناسی و مصاحبه بالینی با توجه به مهارتی که دارد به زوجین این آگاهی را می‌دهد که برای ازدواج آمادگی دارند یا خیر.

جایگاه عشق در برابر سن ازدواج

یکی دیگر از عوامل اصلی برای شروع زندگی زناشویی داشتن عشق و علاقه است. در مقاله ازدواج بدون عشق به این موضوع به طور مفصل پرداختیم که ازدواجی که تنها از سر منطق و بدون هیچ علاقه‌ای سر بگیرد بعد از مدتی ممکن است به طلاق عاطفی و قانونی ختم شود. وجود اصرار خانواده، هنجارها، عادت‌ها، مصلحت و… هیچ کدام نمی‌تواند به خوشبختی شما کمکی بکند. البته باید به این نکته هم توجه کنید که عشق و منطق در کنار یکدیگر هستند و در مقابل هم نیستند. پس اگر در سن ازدواج هستید ولی فرد مورد علاقه‌تان را پیدا نکردید هیچ اجباری برای ازدواج هر چه سریع‌تر ندارید. باید در زمان مناسب و با فرد مناسب زندگیتان را شروع کنید.

برای ازدواج چه سنی مناسب است؟

همان طور که  گفته شد نمی‌توان عدد مشخصی را برای سن  ازدواج مطرح کرد و همه چی بستگی به تفاوت‌های فردی دارد. اما برخی از ملاک‌های کلی که در سن ازدواج مهم است عبارت است از:

1. تفاوت سنی مناسب (اختلاف سنی)

زن و شوهر بهتر است بیش از 7 یا 8 سال تفاوت سنی نداشته باشند. این مسئله به قدری مهم است که در بسیاری از موارد از جمله تربیت فرزند، درک یکدیگر، نگاه به زندگی، سلایق، تفریح و… تاثیرگذار است. اما اختلاف سنی هم مانند سن ازدواج به تفاوت‌های فردی بستگی دارد و هر شخص باید متناسب با شخصیت خودش تصمیم بگیرد.

2. استقلال شخصی

قبل از ازدواج باید مدتی استقلال کامل بدون حمایت خانواده را تجربه کنید. تحت کنترل و حمایت خانواده بودن این اجازه را به شخص نمی‌دهد تا تجربه زندگی مستقل را به دست آورد.

3. بچه‌دار شدن

بچه‌دار شدن برای خانم ها بالای 35 سال می‌تواند مشکل ساز شود و به سلامت مادر و فرزند آسیب بزند. به همین دلیل اگر تصمیم به فرزند آوری دارید شرایط جسمی خود را در نظر بگیرید.

4. شناخت کافی

باید از تمامی ویژگی‌های شخصیتی خودتان و کلیه اهداف و خواسته‌هایتان آگاهی کامل داشته باشید. این که دوست دارید همسرتان چه ویژگی‌هایی داشته باشد؟. چه دیدگاهی نسبت به زندگی داشته باشد؟ و آیا پذیریش رویاهای شما را دارد یا خیر؟

5. نیاز جنسی

هرگز برای رهایی از فشارهای جنسی تن به ازدواج ندهید. ازدواجی که فقط برای تامین نیازهای جنسی باشد خیلی زود با شکست مواجه می‌شود.

6. وضعیت مالی

شما باید به اندازه شروع یک زندگی و فراهم کردن نیازهای اولیه پشتوانه مالی داشته باشید. این پشتوانه صرفا حمایت خانواده نیست بلکه تحصیلات، موقعیت کاری و در اصل هنر شما برای تامین مخارج است.

7. فرار از خانه

بسیاری از جوانان برای فرار از اجبارهای خانواده تن به ازدواج می‌دهند. آن‌ها برای رهایی از فشارهایی که از سمت خانواده تجربه می‌کنند به ازدواج روی می‌آورند. ازدواج راه مناسبی برای تنهایی و فرار از خانه نمی‌باشد. ازدواجی موفق است که در هر شرایطی مورد صلاحتان باشد.

سخن آخر:

سن ازدواج یک عدد مشخصی نمی‌باشد و نمی‌توان یک سن مشخصی را به هر جنسیتی و در هر شرایطی نسبت داد. افراد با توجه به ویژگی‌های شخصیتی، تفاوت‌های فردی، موقعیت اجتماعی، بلوغ روانی، بلوغ عاطفی، وضعیت خانوادگی و… درهر سنی که آماده ازدواج هستند اقدام به این امر می‌کنند. ازدواجی موفق است که پیش از آن به تمامی این مسائل توجه شود. مشاوره خانواده به تمامی خانواده‌ها کمک می‌کند تا فرزندانشان ازدواجی موفق‌تر را رقم بزنند.