بهترین زمان جدایی، ۱۲ تا ۱۸ ماهگی است؛ چرا که تا این سن، هنوز به والدین وابسته نشده و مهم تر از آن، ترس از تاریکی برایش مفهوم نیافته است جدایی قبل از ۶ماهگی ممنوع! به چند دلیل به هیچ عنوان توصیه نمی شود کودک زیر ۶ ماهگی از والدین جدا شود. احتیاج او به تغذیه شبانه، احساس امنیت و البته آسیب پذیر بودن نوزاد در ماه های بعد از تولد، بهترین دلیل برای بودن او در کنار پدر و مادر است. در سال اول تولد، نگرانی هایی در مورد سندرم مرگ ناگهانی شیرخواران وجود دارد که در آن کودک ممکن است دچار مشکل تنفسی شده و نتواند نفس بکشد و همین موضوع موجب مرگش شود. به همین دلیل باید محل خواب او در دید والدین باشد. از سوی دیگر مادران چون نسبت به فرزندان شان حساس هستند معمولا هوشیار می خوابند و بنابراین در صورت بروز مشکل زودتر دست به کار می شوند. سن جدایی به کودک مربوط است ایده آل ترین حالت این است که کودک از ۲ سالگی از والدین جدا بخوابد. اما باید توجه داشت که گاهی اوقات اصول تربیتی به طور تمام و کمال به والدین بستگی ندارد و در این زمینه باید به خود کودک نیز توجه داشت. بعضی بچه ها شرایط روانی مناسب تری دارند؛ کمتر گریه می کنند و هنگام جدا شدن از پدر و مادر راحت تر هستند، در مقابل برخی دیگر بد می خوابند و گریه های بدی دارند. اگر بخواهید این کودکان را زودهنگام و تحت فشار جدا کنید نه تنها جدا نمی شوند و تولد اجتماعی شان اتفاق نمی افتد، بلکه احساس ناکام شدن و پس زدگی شدن در آنها ایجاد می شود. والدینی که کودک شان اضطراب جدایی دارد فکر می کنند باید هر چه زودتر او را مستقل کنند در حالی که این کار اشتباه است. بهتر است نگاهی هم به خود کودک داشته باشید و به اجبار این کار را نکنید و با کمک متخصص و در طولانی مدت انجامش دهید.
از 2 سالگی به بعد کنار کودک خود نخوابید.
کنارکودک ۲ ساله نخوابید وقتی فرآیند جدایی تا ۲ سالگی اتفاق نیفتد نشان دهنده این است که مسئله ای در خود والدین وجود دارد. برخی می گویند که با کودک ۶ ۵ ساله خود در یک اتاق می خوابند و مشکلی ندارند اما اتفاقا این یک اشکال بزرگ است که باید بررسی شود. گاهی اوقات والدین فضای شخصی به فرزندشان نمی دهند و گاهی هم پیش می آید که اتاق خواب کودک را تبدیل به محیطی تنبیهی برای او می کنند و همین موضوع بچه ها را از اتاق شان فراری می دهد. اگر پدر و مادری بعد از ۲سالگی هم از پس جدا خواباندن فرزندشان برنیامدند، بهتر است موضوع را با یک روانشناس در می ان بگذارند و از راه های مناسب برای ایجاد این استقلال باخبر شوند. مراقب تغییر رفتارها باشید اگر درخواست های کودک برای خوابیدن در کنار والدین به صورت مکرر و پشت سر هم تکرار شود بدون شک عاملی موجب ناآرامی کودک شده است. انواع ترس، کابوس و… می تواند میل کودک به برگشتن به اتاق والدین را بیشتر کند. همچنین تماشای بعضی برنامه ها و فیلم هایی که برای سن کودکان مناسب نیست، باعث می شود هنگام خواب شبانه دچار نگرانی و پریشانی شوند، به همین دلیل والدین باید نسبت به بروز هر نشانه ای هوشیار باشند و بعد از برطرف شدن عوامل تهدید کننده، از فرزندشان انتظار اطاعت از قانون را داشته باشند.
چطور جای خواب کودک را جدا کنیم؟
اینجا بعضی روشها برای جدا کردن جای خواب کودک وجود دارد:
۱- زود شروع کنید:
بله، ممکن است به نظرتان دلهره آور باشد که جای خواب کودک شیرخوار یا نوزاد را جدا کنید. اما در بلند مدت، این بهترین کاری است که شما می توانید برای فرزندتان انجام دهید. بنابراین منتظر نمانید تا فرزندتان کمی بزرگتر شود. هر قدر زودتر شروع کنید بهتر خواهد بود. طبق برنامه پیش روید و مصرانه آن را پی گیری کنید. یک بار که کودک در جای خودش به خواب رفت،اجازه ندهید که دیگر به جای شما برگردد. مهم نیست که چه قدر وسوسه انگیز است. شروع سریع و به موقع بهترین روش برای جدا کردن جای خواب کودک است.
۲- از کلمات مثبت استفاده کنید:
عبارات تند و سرزنش برای کودک و خواب کارامد نیستند.در عوض از کلمات مثبت استفاده کنید.
(( واقعا این فوق العاده است که تو می توانی تو تخت زیبای خودت بخوابی. حالا تو مثل یک پسر بزرگ هستی، این خیلی بهتر از این است که پیش مامان بخوابی.)) این یک پیشنهاد بود برای کمک به کودک برای جدا کردن جای خواب او.
۳- استقلال را آموزش دهید:
اگر فرزند شما بدون این که شما در اطرافش باشید خوابش نمی برد، کم کم به او آموزش دهید تا خودش را بخواباند. اگر او برای به خواب رفتن عادت دارد که شما در کنارش دراز بکشید و وانمود کنید که خوابیده اید، حالا نشستن روی تختش و در کنارش را جای گزین آن کنید. بعد از مدتی نشستن روی صندلی را جای گزین کنید و… در نهایت از اتاق خارج شوید. ممکن است این جریان چند روز یا چند هفته طول بکشد اما در نهایت موثر خواهد بود.
نکته:
عجله نکنید. جدا شدن جای خواب برای کودک مرحله بزرگی است. برای آن عجله نکنید. قدمهای کوچک بردارید.این کار ممکن است چند هفته طول بکشد. اما اگر شما عجله کنید، به احتمال زیاد تلاشهایتان با شکست رو به رو می شود.
۴- از برنامه ی مرتب پیروی کنید:
((نه)) یعنی ((نه))، حتی ساعت ۲ صبح.
اگر فرزند شما به اتقتان آمد و خواهش کرد که با شما بخوابد، بگویید نه. با او به اتاقش بازگردید و به او کمک کنید تا دوباره به خواب رود.
۵- از تشویق استفاده کنید:
((تو می خواهی که من تنها بخوابم؟ خوب این کار چه فایده ای برای من دارد؟)) ، این چیزی است که در این میان از ذهن کودک می گذرد.
در کل، جدا کردن جای خواب کودک هدف بزرگی است. جایزه هایی مانند استیکر، اسباب بازیهای کوچک،خوردنیهای مورد علاقه و کوچک و هر چیز دیگری که بتوانند کودک را برای تنها خوابیدن تحریک کند مناسب هستند.
۶- گفتگو کنید:
انتظار نداشته باشید که کودک شما بداند که وقت انتقال به رختخواب و اتاق خودش رسیده. در این رابطه با او صحبت کنید. اما زمان خواب را برای این مذاکره انتخاب نکنید. اجازه دهید او از قبل بداند چه اتفاقی قرار است رخ دهد. او خیلی نیاز دارد که خودش را برای این موضوع آماده کند.رسیدن کودک به مرحله خواب در جای خودش می تواند با مکالمات بسیار نرم و آرامی انجام پذیرد.
۷- بپذیرید که ترسهای کودک شما واقعی هستند:
برای کودک شما، جای خواب خودش ترسناک و حتی عجیب است. بله، این او را می ترساند. وقتی او از وجود هیولا در اتاقش صحبت می کند، به او گوش کنید. ترس کودک را مسخره نکنید. در عوض با کارهایی شبیه به بازی با CD مورد علاقش، یا دادن یک پتوی محافظ یا خواندن کتاب و…حواسش را پرت کنید.
۸- او را غرق عشق کنید:
بیشتر بچه ها منتظر زمان خواب هستند تا سهمیه ی روزانه ی عشقشان را از شما دریافت کنند یعنی آنها را بوسید، نوازش کنید، در آغوش بگیرید و…پس سعی کنید در تمام روز این کارها انجام دهید، در این صورت کودک تا زمان خواب در حسرت و انتظار عشق شما نمی ماند.
۹- یک حیوان خانگی تهیه کنید:
اگر شما یک سگ یا گربه ی خانگی دارید می توانید آنها را تشویق کنید تا در اتاق فرزند شما بخوابند. اگر حیوان خانگی ندارید می توانید یک عدد تهیه کنید. حتی یک ماهی قرمز هم می تواند این نقش را بازی کند. در واقع فرزندتان را به این همراهی مجهز می کنید تا بتواند جدا از شما بخوابد.
حالا شما با همین قدم های ساده می توانید فرزندتان را تشویق کنید تا قدم اول به سمت مستقل شدن را بردارد. ممکن است الان گریه کند، بدخلقی کند اما در سالهای آینده از شما متشکر خواهد بود.
نگران نباشید جدا کردن جای خواب کودک ،او را دچار تروما نخواهد کرد، اما می تواند او را یک فرد مسقل و قوی تبدیل کند. شما چطور جای خواب فرزندتان را جدا کردید؟ تجربیاتتان را با ما به اشتراک بگذارید.
به یاد داشته باشید، بسیاری از مسائل و اختلالات کودکان در سن کم قابل درمان هستند و بخشی از آن ها در بزرگسالی غیر قابل درمان. همین الان اقدام کنید.
مطالب مرتبط: