«قهر» یکی از مهلک ترین آسیب های یک رابطه است!
قهر، یک رفتار کودکانه است. این اولین چیزی است که باید درباره قهر بدانیم. پس هر کدام از ما که از این حربه به عنوان یک رفتار دفاعی یا رفتاری برای آزار دادن همسرمان یا به هر نیت دیگری استفاده می کنیم باید بپذیریم که اصلا به عنوان یک فرد عاقل و بالغ ظاهر نشده ایم! حتی کودکان گاهی پس از قهرهای شدید با دوستانشان پس از چند دقیقه یا چند ساعت آشتی می کنند و دوباره بازی پرنشاط خود را از سرمی گیرند، گویی به بی اهمیتی قهر پی می برند اما خیلی از آدم بزرگ ها همچنان در رفتار کودکانه خود باقی می مانند. البته ناراحت شدن و به اصطلاح «سرسنگین بودن» با همسر زمانی که از دست او ناراحت هستیم، همیشه «بد» نیست، حتی می تواند در شرایطی به عنوان راهی و نشانه ای برای آگاه کردن او از رفتار اشتباهش موثر هم باشد ولی در برخی شرایط و نه همیشه و نه برای مدتی طولانی!
وقتی قهر کردن نازکشیدن را به دنبال ندارد!
متاسفانه قهر کردن بیشتر در بانوان دیده می شود و تا وقتی همسر آن ها پا پیش نگذارد، عذرخواهی نکند و به اصطلاح «منت کشی» نکند، آن ها از چهارپای شیطان پایین نمی آیند! البته طرح این مسئله درباره خانم ها این موضوع را نفی نمی کند که بسیاری از مردان نیز به این آسیب مبتلا هستند. در مواردی که خطای همسر به صورت عمد و به دفعات تکرار می شود و راه حل های ساده احتمالی موثر واقع نمی شود، استفاده از قهر تا سطحی مجاز است. ولی تکرار آن یا طولانی شدن مدت آن، برای رابطه زناشویی بسیار مضر است.
چرا همسران قهر می کنند؟
گاهی زوجین نمی توانند منظور و پیام خود را به یکدیگر منتقل کنند؛ بنابراین یکی از زوجین احساس ناکامی می کند و گمان می کند مورد بی توجهی همسرش قرار گرفته است. بنابراین دچار دلخوری و خشم می شود و تصمیم به قطع رابطه کوتاه مدت یا همان قهر می گیرد، البته عمق و میزان قطع رابطه به اهمیت پیام بستگی دارد و ممکن است از چند ساعت تا چند روز هم طول بکشد.
فقط خودت را می بینی
دلیل دوم باز هم در رابطه با گفت وگوی ناموفق زوجین مطرح است، گاهی یکی از طرفین خودمحورانه صحبت می کند یعنی مطالب خود را با تصورات و با توجه به نیازهای خودش مطرح می کند و تصورات و نیازهای طرف مقابل را در نظر نمی گیرد که این خودمحوری باعث دلخوری و قطع رابطه طرف مقابل می شود؛ زیرا در این جا مسئله تفاوت نگاه و نگرش وجود دارد و احساس ناامیدی و یأس جزئی در فرد، ایجاد می شود.
وقتی نمی شود گفت بالای چشمت ابروست!
دلیل سوم، ممکن است شخص، عزت نفس پایین یا آسیب دیده ای داشته باشد که در این صورت وقتی در شرایط یا در معرض اختلاف عقیده یا سلیقه با دیگران قرار می گیرد، راهی جز قهر کردن برایش باقی نمی ماند. در همین مواقع است که اصطلاحا مردم می گویند: «به فلانی زود برمی خوره» یا «نمی شه بهش گفت بالای چشمت ابروست». قهر کردن مانند ریختن زباله ها زیر فرش خانه است، مشکل با قهرکردن حل نمی شود زیرا افراد بعد از چند دقیقه، چند ساعت یا چند روز سعی می کنند دوباره با هم ارتباط برقرار کنند ولی مشکل به جای خود باقی است.
از همسرتان باج نگیرید!
اگر دلیل قبلی ناآگاهانه بروز می کند، این دلیل کمی آگاهانه است، یعنی فرد در فرآیند شکل گیری شخصیت اش از کودکی تا بزرگسالی راهی را برای رسیدن به هدف انتخاب می کند که نوعی «باج گیری عاطفی» از دیگران است.
کودکی که برای رسیدن به خواسته اش بهانه گیری می کند یا روی نقطه ضعف والدینش انگشت می گذارد و از این طریق به هدفش می رسد، ممکن است در بزرگسالی هم این کار را انجام دهد، براین اساس با همسرش قهر می کند و با خود می گوید می توانم با حرف نزدن و قهر کردن با همسرم به هدفم برسم.
عوارض قهر
خود فرد، بیش از همه در معرض پیامدهای منفی قهر است. وقتی قهر رخ می دهد، نشان می دهد که فشار زیادی روی فرد است زیرا می خواهد خودش را حفظ کند، او در حال تجربه تهدید است و با قهر، انرژی روانی زیادی را از دست می دهد. و همچنین بایستی گفت قهر کردن های زیاد و طولانی مدت به مرور زمان موجب دلسردی میشود.
آشتی بعد از قهر کردن
آشتی بعد از قهر زناشویی کار ساده ای به نظر نمی رسد. در واقع همه افراد منتظر هستند فرد مقابل پا پیش بگذارد و در این راه موانعی را بر سر راه خود احساس می‌کنند. با حل کردن این موانع آشتی کردن راهی ساده تر به نظر می رسد:
ترس از شکست نتیجه کار
برخی از افراد به این دلیل برای آشتی کردند پیش قدم نمی‌شوند که می‌ترسند همسرشان غرور و آنها را جریحه دار کند و برخورد مناسبی از خود نشان ندهد.
در نظر گرفتن آشتی به عنوان پذیرش رفتار غلط
برخی از افراد فکر می‌کنند اگر آنها پیشنهاد آشتی را مطرح کنند، مهر تاییدی بر همه رفتارهای غلط همسرشان می‌زنند و این کار باعث میشود که فکر کند رفتارشان درست است و به کار خود ادامه دهد. اما نحوه آشتی کردن بسیار مهم تر از این است که چه کسی اولین نفر اقدام به آشتی می‌کند. هنگام آشتی باید با همسرتان صحبت کنید که قهر کردن فقط صمیمیت را کمرنگ می‌کند. شما باید در فضای آرام با همدیگر صحبت کنید و مشکل را حل کنید. آشتی کردن به معنی پاک کردن صورت مسئله نمی‌باشد بلکه راه حلی مسالمت‌آمیز برای حل تعارضات است.
تجربیات قبلی
ممکن است در گذشته شما برای آشتی کردن اقدام کرده باشید اما نتیجه دلخواه تان را نگرفته باشید. در این شرایط باید اقدام قبلی خود را بررسی کنید ببینید چه عواملی باعث این مسئله شده است. سعی کنید زمانی که در آرامش هستید و موقعیت مکانی برای صحبت با همسرتان مناسب است این کار را انجام دهید.
انتظار داشتن حل تمامی مشکلات
آشتی کردن تنها اولین قدم برای حل اختلافات می‌باشد، شما باید در شرایطی خارج از قهر بتوانید با همسرتان صحبت کنید و به حل مشکلات تان بپردازید.
مطالب پیشنهادی:
