
همه ما گاهی در زندگی با افرادی روبرو بوده ایم که نیازهایی پیرامون توجه و احترام، بیش از آنچه در روابط بین فردی لازم است را احتیاج داشته اند و ما هرچقدر که تلاش کرده ایم نتوانستیم ارتباط سازنده ای با این افراد برقرار کنیم.
در تعاریف روانشناختی به نوعی به این افراد توجه طلب گفته میشود. این افراد همواره به دنبال جذب توجه و تمجید و تایید دیگران هستند و اگر مرکز توجه نباشند و از نظر دیگران طرد شده و نادیده گرفته شوند، امنیت روانی شان بهم میریزند و ناسازگاری میکنند.
افراد توجه طلب بیشتر اوقات خودشان برای تعامل و ایجاد صمیمیت پیش قدم می شوند، اما چون همواره در روابط به دنبال احترام و توجه هستند؛ با کوچک ترین ایرادی که احترام آنها را زیر سوال ببرد فورا هیجاناتشان تغییر میکند و اشتیاق به داشتن ارتباط جای خودش را به ترس زیر سوال رفتن میدهد و عقب نشینی میکنند و منتظر می مانند تا ببینند دیگران برای ارتباط چه میکنند.
لذا، در حل تعارضات و ایجاد صمیمیت در روابط ناتوانند و در زندگی زناشویی مشکلات زیادی را تجربه می کنند. این افراد (افراد توجه طلب)، برای تاثیر گذاشتن و برانگیختن ستایش و تحسین دیگران به ظاهرشان بسیار اهمیت میدهند و وقت و انرژی و پول بیش از اندازه صرف میکنند و اگر کسی انتقادی در مورد چگونگی ظاهر آن ها داشته باشد، به سرعت و بیش از اندازه ناراحت میشوند و حتی روابط خود را قطع میکنند.
به طور کلی الگوی فکری افراد توجه طلب بدین صورت میباشد:
١- برای اینکه خوشحال باشم دیگران باید به من توجه کنند.
٢- اگر دیگران را درگیر خودم نکنم آن ها مرا دوست نخواهند داشت.
٣- من نیازی ندارم فکر کنم، بلکه می توانم از طریق احساس و آنچه در قلبم می گذر همه چیز را بفهمم.
۴- اگر دیگران به من توجه نکنند آن ها بی ارزش هستند.
افراد توجه طلب چون در برقراری روابط عاطفی دچار مشکل هستند و نقطه ضعفشان در این مبحث می باشد، لازم است یاد بگیرند که در ارتباطات بین فردی و عاطفی فرصت روابطی قابل اعتماد تر را برای خودشان فراهم کنند تا بتوانند به صورت آگاهانه نیاز مفرط به توجه را مدیریت کنند.
این افراد (افراد توجه طلب)، لازم است که:
- -یاد بگیرند واقعیت زندگی و روابط را جایگزین خیال پردازی ها کنند
- -باورها و افکار ناسالم را درمان کنند
- -توانمندی های خود را باور کنند
- -عزت نفس خود را افزایش دهند
- -و خشم خود را مدیریت کنند
و در پایان این که، چون گاهی توجه طلبی می تواند یکی از نشانه های وجود یک اختلال روانشناختی باشد برای کمک و درمان این مشکل بهتر است از یک روانشناس خردمند و مومن کمک بگیریم.
منبع abetterlife_ir